"ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΩ ΤΣΕΚΟΥΡΑΤΑ!!!"

Πάντα μου άρεσαν οι άνθρωποι που τα λένε "Τσεκουράτα"...

Ίσως γιατί και εγώ δεν είμαι από τους ανθρώπους που χαϊδεύω αυτιά...  Δεν μου αρέσει ούτε εμένα να με κανακεύουν...  Αν έχω κάνει κάποια βλακεία θέλω ο άλλος να έρθει να μου το πει...  Αλλά και άσχετα από αυτό, δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που κρύβονται, θέλω να μου λένε την αλήθεια, τι σκέφτονται, πως βλέπουν κάποια πράγματα και ας είναι "σκληρά" αυτά που ακούω.

Μου την δίνουν πραγματικά οι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.  Που δεν σηκώνουν το ανάστημά τους να πουν αυτό που πραγματικά νιώθουν ή κάνουν ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο...  Τι εννοώ με αυτό;;;

Στα ερωτικά για παράδειγμα γνωρίζεις κάποιον/α, τον ερωτεύεσαι, δαγκώνεις λαμαρίνα και αυτός/ή δεν γυρίζει να σου πει "Ξέρεις κάτι;  Δεν θέλω σχέση μαζί σου", εν ολίγης σε αφήνει να ελπίζεις...  Μη μου πείτε ότι δεν σας έχει συμβεί αυτό...

Υπάρχει και το άλλο σύνηθες...  Στο παίζει τσιμπημένος, σου αμολάει 500 γλυκόλογα, παίρνεις τα πάνω σου εσύ, κολακεύεσαι, δίνεις και εσύ το μερτικό σου και την επόμενη μέρα δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις...  Φιλαράκο, πες από την αρχή τι θες...  Μη μου το παίζεις greek lover, γιατί θα φας τέτοια ήττα που δεν θα ξέρεις από που σου ήρθε...  Τόσο απλά...

Άλλο παράδειγμα στη δουλειά, εργάζεσαι σκληρά, δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό και ξαφνικά ως δια μαγείας συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν είναι έτσι όπως νόμιζες.  Πίσω από την πλάτη σου μαγειρεύονται πράγματα και θάματα και όλα αυτά εν αγνοία σου.  Όταν δε τα ανακαλύπτεις, τους λες ξέρω τα πάντα και εκείνοι το μόνο που κάνουν είναι να σου αρνηθούν και να σου πουν "ΟΧΙ, δεν είναι αυτό που νομίζεις", λες και εσύ τρως κουτόχορτο.

Στη σχέση σου, ανακαλύπτεις κάποια στιγμή ότι ο άλλος σε απατά είτε και σωματικά είτε μόνο νοητά (γιατί το τελευταίο με τα social media είναι στο φόρτε του), του τα πετάς στα μούτρα, του λες ξέρω, είδα, βρήκα και γυρίζει και σου λέει "ΟΧΙ, αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις"...  Ε, να σου πω κάτι;;; Είναι ακριβώς αυτό που νομίζω...

Στη φιλία, είσαι εκεί, είσαι δοτικός, συμπονετικός, χαίρεσαι στη χαρά του, λυπάσαι στη λύπη του, δίνεις και τελικά διαπιστώνεις ότι δεν παίρνεις... και όχι μόνο αυτό, ανακαλύπτεις ότι σε κράζει κιόλας...  ΟΧΙ, κούκλα/ε μου δεν είναι έτσι η φιλία...  Ουυυυυυστ από εδώ...

Με το να κρυβόμαστε και να λέμε διαρκώς "ΟΧΙ, δεν είναι αυτό που νομίζεις..." δεν κερδίζουμε τίποτα...  Ζούμε στην εποχή που όλα είναι αυτά ακριβώς που νομίζουμε...  Που ότι μας δώσουν αυτό θα λάβουν...  Ειλικρίνεια θα μας δώσουν, ειλικρίνεια θα λάβουν...  Θα κρυφτούν πίσω από λέξεις ή πράξεις;;;  Αυτό θα υποστούν και αυτοί με τη σειρά τους την κατάλληλη στιγμή... 

Το ροζ συννεφάκι που κυκλοφορούσε μόνιμα πάνω από τα κεφάλια μας... έγινε γκρι και είναι έτοιμο να ρίξει κεραυνό αν χρειαστεί... 

Μην φοβάστε καλέ να μιλήσετε... πείτε την αλήθεια σας... δεν κινδυνεύετε από την ειλικρίνεια μόνο από τον ψεύτικο εαυτό σας...