ΤΟ "ΑΠΟ ΣΤΟΜΑ ΣΕ ΣΤΟΜΑ" ΚΑΙ Η "ΓΚΟΥΡΟΥ"

Πριν μερικά χρόνια, μέσω ενός φίλου, μια εταιρεία ζήτησε τη βοήθεια μου σε κάτι...

Φυσικά ήρθα σε επαφή μαζί τους, αρχικά τηλεφωνικά, μίλησα με τη σύζυγο του ιδιοκτήτη, της είπα διάφορα για το αντικείμενο που την ενδιέφερε,  μου μίλησε για το γιό της που σπούδαζε, για την προηγούμενη δουλειά της, τέλος πάντων μου είπε πολλά.

Φαινόταν ότι την είχα κερδίσει και σε επαγγελματικό και σε προσωπικό κομμάτι.

Μου ζήτησε λοιπόν να κάνουμε ένα ραντεβού, να γνωριστούμε από κοντά και να μιλήσουμε για τα επαγγελματικά μας μπροστά στο σύζυγό της, ο οποίος ήταν "αρνητικός" ως προς τις νέες τεχνολογίες και αν κατά πόσον θα μπορούσε μέσω ίντερνετ να αυξήσει τον κύκλο εργασιών του.

Το ραντεβού κανονίστηκε ένα μεσημέρι στο ένα τους κατάστημα.

Προετοίμασα μια παρουσίαση, ντύθηκα, στολίστηκα, ζώστηκα με το lap top και πήγα.

Την ώρα που έφτασα, βρήκα μια υπάλληλο μέσα στο κατάστημα, μικρή σε ηλικία και συμπαθητική εκ πρώτης, οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν πολύ επικοινωνιακή... Μου εκμυστηρεύτηκε ότι είχε σπουδάσει Marketing στο Πανεπιστήμιο, ότι εργαζόταν από φοιτήτρια στην συγκεκριμένη επιχείρηση και ότι ήταν υπεύθυνη καταστημάτων (η εταιρεία διαθέτει αν δεν κάνω λάθος 3 καταστήματα σε όλη την Αττική, ένα από αυτά βρίσκεται σε μεγάλο εμπορικό κέντρο των βορείων προαστίων).

Λίγο αργότερα ήρθαν και οι ιδιοκτήτες, καθίσαμε μέσα στο κατάστημα και συζητήσαμε όλα αυτά που τους απασχολούσαν...  Τους εξήγησα με απλό τρόπο, ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση επιβάλλεται να ανοιχτεί στην αγορά του διαδικτύου.  Τα περιθώρια έχουν στενέψει και το φυσικό κατάστημα, όπου και αν βρίσκεται αυτό, δεν αρκεί.  Ο περισσότερος κόσμος δεν αρκείται μόνο στο οικονομικό αντικείμενο, έχει ανάγκη και από ποιοτικό.   Είμαι μητέρα, έρχομαι σε επαφή με αρκετό κόσμο, έχω καταλήξει πια να πιστεύω ότι πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι λειτουργούν όπως παλαιότερα, ένα πράγμα και καλό.  Το φθηνό αντικείμενο θα λειτουργήσει περιστασιακά. 

Αν το καλοσκεφθείς, ένα παιχνίδι για παράδειγμα που κάνει 2€ θα έχει διάρκεια ζωής πολύ μικρότερη από ένα παιχνίδι που κοστίζει 5€.  Μου έχει συμβεί, να αγοράσω κάτι για το γιό μου και την δεύτερη μέρα να σπάσει ένα τμήμα του, ο μικρός να μου ζητάει να του το αντικαταστήσω με καινούριο και εγώ από την άλλη να "αυτοχαστουκίζομαι" που δεν του πήρα το λίγο ακριβότερο.

Η συγκεκριμένη εταιρία, ανήκε στην κατηγορία του πιο ανθεκτικού - ακριβού.  Είχε φυσικά και αντικείμενα με 2€ που και πάλι ήταν πιο ανθεκτικά από τα αντίστοιχα ενός άλλου καταστήματος, είχε όμως και αντικείμενα των 300€, για εκείνους που ήθελαν και φυσικά σήκωναν το αντίτιμο.

Όσο η συζήτηση προχωρούσε, παρακολουθούσα και κάτι άλλο, η υπάλληλος "κουκλίτσα" έκανε καίριες ερωτήσεις, to the point που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι, φυσικά έπαιρνε τις κατάλληλες απαντήσεις.  Μέσα στη ροή του λόγου, τους πρότεινα να τους φέρω σε επαφή με μια φίλη η οποία θα μπορούσε να τους βοηθήσει σε διαφημιστικό επίπεδο έξυπνα και οικονομικά.  Ο ιδιοκτήτης και η σύζυγός του ενθουσιάστηκαν, η "κουκλίτσα" έδειξε διπλωματικά τη δυσαρέσκειά της.  Παρόλα αυτά ο ιδιοκτήτης θέλησε να τους φέρω σε επαφή.

Το ραντεβού κλείστηκε λίγες μέρες αργότερα, στο εμπορικό κέντρο, όπου βρίσκεται το άλλο τους κατάστημα.  Πήγαμε εγώ, η φίλη και μια συνεργάτης της, φυσικά στο ραντεβού ήρθαν ως τριάδα, ο ιδιοκτήτης, η σύζυγος και η κουκλίτσα.  Αφού τους σύστησα, ξεκινήσαμε την κουβέντα, τους είπαμε ξανά για την επιτακτική ανάγκη του να μπουν δυναμικά στη διαδικτυακή αγορά, τους εξηγήσαμε με ποιους τρόπους μπορούμε να τους βοηθήσουμε και φυσικά τους διευκρινίσαμε ότι λειτουργούμε ως ομάδα και η συνεργασία όλων τους είναι απαραίτητη. 

Ο ιδιοκτήτης και η σύζυγος έδειχναν να αντιλαμβάνονται τα δεδομένα όμως όσο τους παρακολουθούσα, διέκρινα ότι η "γκουρού" (για εκείνους φυσικά) υπάλληλός τους είχε αρχίσει να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της και φυσικά το έδειχνε κάνοντας ερωτήσεις σαν να είμασταν στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου και ρωτούσε τον καθηγητή της με βάση την βιβλιογραφία που είχε στη διάθεσή της.  Σαν να λειτουργούσε By the Book, να μην άνοιγε τους ορίζοντές της σε νέες ιδέες και προκλήσεις.  Σιγουρευτήκαμε για τη στάση της όταν προς το τέλος της απευθύναμε μια ερώτηση, "Με πιο τρόπο πιστεύεις ότι μπορείς να αυξήσεις το αγοραστικό σου κοινό;"  Η απάντησή της ήταν, "Η επιχείρησή μας λειτουργεί με γνώμονα το λεγόμενο WORD OF MOUTH", δηλαδή τη δυναμική του ΑΠΟ ΣΤΟΜΑ ΣΕ ΣΤΟΜΑ (εννοώντας φυσικά από φυσικό πρόσωπο σε φυσικό και όχι μέσω διαδικτύου).  Εκεί απλά συνειδητοποιήσαμε ότι η συγκεκριμένη κοπέλα μπορεί να είχε ξεσκονίσει όλα τα βιβλία του Πανεπιστημίου, αλλά δεν είχε καμία επίγνωση της σημερινής κατάστασης.  Η πιθανή συνεργασία μας, όπως καταλαβαίνεται σταμάτησε εκεί, όχι γιατί μας απέρριψαν εκείνοι, αλλά γιατί εμείς δεν μπήκαμε στη διαδικασία να ασχοληθούμε με κάτι τόσο απαρχαιωμένο...

Για την ιστορία, στο πρώτο ραντεβού, ήρθε κάποια στιγμή και ο γιος της οικογένειας, ο οποίος μου είπε ότι λόγω των σπουδών του (κάτι σχετικό με υπολογιστές), θα έφτιαχνε μαζί με τους καθηγητές του το ηλεκτρονικό κατάστημα.  Μέχρι σήμερα που τα γράφω, όχι μόνο δεν έχει γίνει τίποτα αλλά και η σελίδα τους στο FB ενημερώνεται μια - δυο φορές το μήνα.  Word of Mouth είπαμε εεεε;;;